قره داغ

هولاكوخان در اوائل ذيحجه سال 655 قمري، [اواخر آذرماه] به همراه لشكر بزرگي از آزربايجانيان از آزربايجان حركت كرد و از راه كرمانشاه و حلوان عازم بغداد شد؛ از دجله گذشت و بغداد را محاصره كرد ، يك هفته بعد، فقط با يك حمله بغداد سقوط كرد و خليفه و فرزندانش دستگير شدند. و خليفه عباسي با دست خود خزانه چند صد ساله اجداد خود را تسليم هولاكوخان پادشاه آزربايجان نمود
... هولاكو در 24 صفر [18 اسفند] از بغداد خارج شد اما هنوز جرأت نداشت خليفه را بكشد، فكر مي‌كرد اگر اينكار را بكند، ممكن است بلائي نازل شود. اما خواجه نصير كه مي‌دانست تا خليفه كشته نشود، آن غائله ختم نخواهد شد، راهي پيش پاي هولاكو نهاد، و آن اين بود كه خليفه را لاي نمد بپيچند و آرام آرام مشت و مال دهند، و در آن حال، اگر ديدند بلائي نازل شد، او را رها كنند. اين تدبيري عاقلانه بود و هولاكو دستور داد همان را انجام دهند...
ساعتي آرام آرام خليفه را لاي نمد مشت و مال دادند، ولي ديدند بلائي نازل نشد؛ گفتند اكنون نمد را باز كنيد تا ببينيم خليفه در چه حال است! وقتي نمد را گشودند، ديدند كه خليفه در همان ابتدا مرده است... در هر صورت، هولاكو در همان روز، مستعصم و پسر بزرگش (ابوبكر) را كشت و دودمان 524 سالهٌ عباسيان را بكلي منقرض كرد و آزربايجانيان پس از سالها به آرزوي ديرين خود در انتقام خون آتا بابك رسيدند